ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Κας ΑΡΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ

Αξιότιμοι Σύνεδροι,
Ο λόγος αποτελούσε από γενέσεως κόσμου το απόλυτο μέτρο, κριτήριο και μέσο, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί και να έχει την δυνατότητα να επικοινωνήσει με τους συνανθρώπους του, να δημιουργήσει τις πρώτες -βασικές για την επιβίωσή του - κοινωνικές ομάδες, να βρει το ταίρι του, να εδραιώσει φιλίες και συμμαχίες και να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση της δύναμης και της ισχύος του πνεύματός του.Ο λόγος - άρρηκτα συνυφασμένος με την λογική - τού πρόσφερε ένα ισχυρότατο όπλο, ώστε να παραμερίσει αναίμακτα τους εχθρούς του, να πείσει τους πλησίον του για την ορθότητα των πράξεων, των σκέψεων και των απόψεών του και - συνάμα - τού ενδυνάμωσε την αυτοπεποίθηση, ώστε να αντιμετωπίζει - όπως αντιμετωπίζει ακόμη και έως τώρα - αποτελεσματικότερα και θαρραλέα τις αντιξοότητες της ζωής.Με το πέρασμα των αιώνων οι λαοί και οι εθνικότητες ανέπτυξαν μεταξύ τους δεσμούς φιλίας και ανεπτυγμένα επίπεδα κατανόησης για τις διαφορές που τους χαρακτήριζαν, διαφορές, οι οποίες αφορούσαν στην νοοτροπία, στα ήθη, στα έθιμα, στον τρόπο ζωής ή και στην θρησκεία τους.Ο λόγος ήταν και πάλι παρών. Όπου στην αρχή εμφανίζονται η διαφορετικότητα της γλώσσας και το απόξενο των άγνωστων και πρωτόγνωρων λέξεων και φράσεων, η λογική προέτασσε τον λόγο και δημιουργούσε ένα προγεφύρωμα διασκέδασης των προβληματισμών και υπερκέρασης των γλωσσικών εμποδίων.Ο λόγος έφερε την κατανόηση και αυτή με την σειρά της έδωσε χώρο ανάπτυξης στην μάθηση και στην εκμάθηση αμφοτέρων των - μέχρι πρότινος - ακαταλαβίστικων ήχων. Η Βαβέλ αποτέλεσε με το χρόνο απλά μια γραφική ιστορική αναφορά.Οι ορίζοντες - τόσο οι πραγματικοί, όσο και οι πνευματικοί - διευρύνθηκαν. Οι άνθρωποι μπορούσαν να αλληλοκατανοηθούν ευκολότερα, η γλώσσα, και γενικά ο γλωσσικός πλούτος, ήταν τα αναπόσπαστα κομμάτια του ανθρώπου, ο οποίος πλέον μπορούσε να επιδιώξει την επιβίωση και την ευζωία του με ειρηνικό τρόπο και με χαμογελαστό πρόσωπο.Η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας δεν αποτέλεσε, ούτε αποτελεί εισβολή στην προσωπική ηθική ή στις εγχώριες αξίες. Αποτελεί την αδιαμφισβήτητη ενδυνάμωση και θωράκιση αυτών.Η ξένη γλώσσα δεν είναι πλέον κάτι το ξένο - παρά το ότι ακόμη και σήμερα της προσδίδουμε αυτόν όχι και τόσο τιμητικό χαρακτηρισμό.Η ξένη γλώσσα είναι αυτή που μας φέρνει κοντά, ... έτσι απλά και μόνο κοντά!Όλα ήταν και θα είναι ρευστά (τα πάντα ρεί) και ο άνθρωπος θα παραμένει κοινωνικό όν (ζώον πολιτικόν). Οι δύο αυτές αρχαιοελληνικές φράσεις μας δίνουν το έναυσμα να κατανοήσουμε, ότι η γλωσσική παγκοσμιοποίηση δεν καταρρακώνει τις κοινωνικές αξίες, αντιθέτως τις υποστηρίζει, τις αναπτύσσει και τις ασφαλίζει, προστατεύοντάς 'τες από κάθε κακόβουλη και κακοπροαίρετη επίθεση.Η εκμάθηση των γλωσσών (αποφεύγω να χρησιμοποιήσω "ξένων") δεν καταργεί τα σύνορα των κρατών, αλλά διασπά τα τείχη των καρδιών μας, ισοπεδώνει τα οδοφράγματα του μυαλού μας και απελευθερώνει την δημιουργική νόηση και το αχαλίνωτο πνεύμα.Η γλώσσα μάς δείχνει τον δρόμο να ανακαλύψουμε με ίδια και αλλότρια εφόδια, με μητρικές ή αλλοδαπές φράσεις, λέξεις και εκφράσεις τον ίδιο μας τον εαυτό.Η γλώσσα μάς βοηθά να διακρίνουμε το κάθε τι πέρα από τα όρια του κοντινού μας ορίζοντα και να εξερευνήσουμε το μέχρι πρότινος άγνωστο.Η γλώσσα - τέλος - μάς οδηγεί στην αναζήτηση της ύπαρξής μας και στην ανακάλυψη του Θείου.Ας την σεβαστούμε λοιπόν, ας αναγνωρίζουμε κάθε μέρα που περνά την αξία της, ας μην την αντιμετωπίζουμε ως αναγκαίο κακό κατά την μαθησιακή μας περίοδο και ας συνειδητοποιήσουμε, ότι η διδαχή αυτής, είναι μία από τις σημαντικότερες προσφορές του ανθρώπου προς τον ίδιο τον άνθρωπο.